مجسمه آزادی آمریکا

تاریخچه طراحی مجسمه آزادی به همکاری میان فرانسه و ایالات متحده در قرن نوزدهم بازمی‌گردد. این مجسمه توسط فردریک آگوست بارتولدی (Frédéric Auguste Bartholdi)، مجسمه‌ساز فرانسوی، طراحی شد. ایده اولیه این بود که فرانسه با اهدای مجسمه‌ای بزرگ، از استقلال آمریکا و نیز دوستی میان دو ملت تجلیل کند. این پروژه به مناسبت صدمین سالگرد استقلال آمریکا در سال ۱۸۷۶ پیشنهاد شد، اما تکمیل آن تا سال ۱۸۸۶ به طول انجامید.

برای طراحی سازه داخلی مجسمه، بارتولدی از گوستاو ایفل (سازنده برج ایفل) کمک گرفت. ایفل یک اسکلت فلزی محکم طراحی کرد که بدنه مسی مجسمه روی آن قرار گرفت. این سازه نوآورانه باعث شد مجسمه بتواند در برابر بادهای شدید بندر نیویورک مقاومت کند.

مجسمه ابتدا در فرانسه ساخته شد و سپس به قطعات مختلف تقسیم و با کشتی به نیویورک منتقل شد. پس از ساخت پایه در جزیره آزادی، مجسمه در سال ۱۸۸۶ نصب و توسط رئیس‌جمهور آمریکا، گروور کلیولند، رونمایی شد.

از همان زمان، مجسمه آزادی نه‌تنها نماد دوستی فرانسه و آمریکا، بلکه نماینده مفاهیمی چون آزادی، امید و دموکراسی در سراسر جهان شد.

پیشنهاد خواندنی

چهره زن در مجسمه آزادی نمایانگر یک شخصیت واقعی خاص نیست، بلکه نمادی از “آزادی” (Liberty) به‌صورت یک زن است. این زن الهام‌گرفته از شخصیت‌های اسطوره‌ای و کلاسیک مانند الهه‌های روم باستان، به‌ویژه الهه لیبرتاس (Libertas)، الهه آزادی در روم، است. لیبرتاس در دوران امپراتوری روم، نماد آزادی شهروندان از ظلم و استبداد بود.

فردریک آگوست بارتولدی، طراح مجسمه، برای چهره زنانه مجسمه از چند منبع الهام گرفت. برخی منابع تاریخی معتقدند که بارتولدی از چهره مادر خود الهام گرفته است؛ چرا که او احترام خاصی برای مادرش قائل بود و از چهره او به‌عنوان الگویی از استقامت و آرامش استفاده کرد. البته این ادعا به‌طور کامل تأیید نشده است.

زن در مجسمه، با قامت استوار، مشعل در دست راست و لوح قانون در دست چپ، نماد دانایی، هدایت، عدالت و آزادی است. تاج هفت‌پره‌اش نیز نشانه گستردگی پیام آزادی در سراسر جهان (هفت قاره و هفت دریا) است.

در واقع، زن مجسمه آزادی چهره‌ای نمادین است، نه واقعی، که ارزش‌های والای انسانی مانند آزادی، امید، برابری و حق انتخاب را به تصویر می‌کشد.

پیشنهاد خواندنی

مجسمه آزادی آمریکا در سال ۱۹۸۴ میلادی به‌عنوان یکی از میراث‌های فرهنگی برجسته جهان، در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این ثبت جهانی به دلیل ارزش تاریخی، فرهنگی و نمادین بالای این مجسمه انجام شد؛ چراکه مجسمه آزادی نه‌تنها نمادی از ملت آمریکا، بلکه نماینده مفاهیمی چون آزادی، حقوق بشر، برابری و دموکراسی جهانی است.

یونسکو در بیانیه‌ ثبت این اثر اعلام کرد که مجسمه آزادی «نماد جهانی آزادی و امید» برای مردمان سراسر جهان است. این مجسمه، به‌ویژه برای مهاجرانی که از طریق دریا وارد ایالات متحده می‌شدند، نشانه‌ای از شروعی تازه و زندگی بهتر بود. همچنین، به‌عنوان هدیه‌ای از ملت فرانسه به ملت آمریکا، مجسمه آزادی نماد صلح و دوستی بین ملت‌ها نیز به شمار می‌رود.

قرار گرفتن آن در فهرست میراث جهانی، موجب شد تا حفاظت و نگهداری از این اثر مهم تاریخی با دقت و بودجه بیشتری انجام شود. امروزه مجسمه آزادی نه‌فقط یک جاذبه گردشگری، بلکه یک نماد جهانی از آرمان‌های انسانی است که در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است.

پیشنهاد خواندنی

مجسمه آزادی آمریکا در طول بیش از یک قرن، بارها مورد بازسازی، مرمت و به‌روزرسانی قرار گرفته تا هم از لحاظ ساختاری حفظ شود و هم با نیازهای ایمنی مدرن هماهنگ گردد. یکی از مهم‌ترین دوره‌های بازسازی، مربوط به دهه ۱۹۸۰ بود، زمانی که به مناسبت صدمین سالگرد نصب مجسمه در سال ۱۹۸۶، یک پروژه بزرگ مرمت آغاز شد.

در این بازسازی، مشعل اصلی که دچار آسیب‌دیدگی و زنگ‌زدگی شده بود، با یک مشعل جدید با پوشش طلای ۲۴ عیار جایگزین شد. همچنین اسکلت داخلی که توسط گوستاو ایفل طراحی شده بود، تقویت و بخش‌هایی از آن تعویض شد. پله‌های داخلی، سیستم تهویه و نورپردازی نیز به‌روزرسانی شدند.

در سال‌های بعد، اقدامات دیگری برای ایمنی بازدیدکنندگان انجام شد، مانند نصب آسانسور، سامانه‌های اطفای حریق، و کنترل‌های امنیتی پیشرفته. پس از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، برای مدتی دسترسی به داخل مجسمه محدود شد و بعدها با تدابیر امنیتی جدید دوباره بازگشایی گردید.

تمام این بازسازی‌ها با هدف حفظ این نماد جهانی صورت گرفته است تا مجسمه آزادی همچنان به عنوان نشانه‌ای از امید، مقاومت و آزادی در برابر زمان و طبیعت پابرجا بماند.

پیشنهاد خواندنی